Ρινοδέλφινο

Υιοθέτησέ το!

Επιστημονική Ονομασία:

Tursiops truncatus

Κατανομή

Ευρέως διαδεδομένο σε τροπικούς και εύκρατους ωκεανούς. Δεν ξεπερνά τις 45 μοίρες προς τους πόλους με εξαίρεση την περιοχή της Βόρειας Ευρώπης

Διατροφή:

Σαρκοφάγο. Διάφορα είδη ψαριών, οστρακόδερμα και κεφαλόποδα π.χ. καλαμάρια. Τα ενήλικα τρώνε ~10 κιλά τροφής την ημέρα.

Πληροφορίες

Βιότοπος: κυρίως σε παράκτιες περιοχές αλλά και σε πελάγη        

 

Κύηση: Τα δελφίνια ζευγαρώνουν, γεννούν, θηλάζουν και μεγαλώνουν τα μικρά τους μέσα στο νερό.  Η κύηση διαρκεί ~12 μήνες. Κατά τον τοκετό, το μωρό συνήθως βγαίνει με την ουρά. Τα νεογέννητα είναι περίπου 1 μέτρο και ζυγίζουν 11 - 12 κιλά. Το μικρό θηλάζει για περίπου 2 χρόνια. Στους 4 μήνες, το μικρό μπορεί  να τρώει επίσης και ψάρι. Τα μικρά μένουν με τη μητέρα τους  για 3 - 6 χρόνια.

 

Κοινωνική δομή: ομάδες 2 - 25 ατόμων. Ομάδες >1000 ατόμων έχουν επίσης καταγραφεί, όπως και μοναχικά αρσενικά.  Διατηρούν ιεραρχίες. Είναι πολυγαμικά.

 

Βάρος:  650 κιλά max

 

Διαστάσεις: 4,1μ max

 

Πληθυσμός στη φύση: ~600.000

 

Διάρκεια ζωής:  25-35 χρόνια

 

Απειλές: Η αλλοίωση του φυσικού τους περιβάλλοντος, η αντιπαράθεση με τους ψαράδες, η ρύπανση της θάλασσας, η θανάτωσή τους (για τροφή ή δολώματα σε ορισμένες περιοχές), οι ιογενείς επιδημίες, η μεγάλη έκθεση σε τοξίνες, η εμπλοκή σε δίχτυα και η σύγκρουση με πλοία.

 

Κατηγορία κινδύνου IUCN: Μειωμένου ενδιαφέροντος

 

Γνωρίζετε ότι:

1. Έχουν υδροδυναμικό σώμα, για γρήγορη κίνηση μέσα στο νερό εξαιτίας του εξαιρετικά απαλού και άτριχου δέρματός τους.
2. Σε αντίθεση με τα άλλα θηλαστικά, έχουν μόνο ένα ρουθούνι, τον φυσητήρα, ο οποίος βρίσκεται στη κορυφή του κεφαλιού, από τον οποίο αναπνέουν.  Έτσι,  παρότι περνούν τον περισσότερο χρόνο κάτω από το νερό, ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν.
3. Είναι θερμόαιμα με σωματική θερμοκρασία στους 36 - 37°C.  Για να τη διατηρήσουν, το σώμα τους περιβάλλεται από μια παχιά επικάλυψη υποδόριου λίπους, το λιπόστρωμα. Επίσης έχουν ελεγχόμενη ροή αίματος από το εσωτερικό του σώματος προς την επιφάνεια, περιορίζοντας έτσι την απώλεια θερμότητας και επιπλέον μειώνουν τους καρδιακούς τους παλμούς σε 12 χτύπους το λεπτό.  Το ραχιαίο πτερύγιο, τα πρόσθια πτερύγια και η ουρά βοηθούν στην αποβολή θερμότητας.
4. Αντίθετα από τα ψάρια, τα δελφίνια κολυμπούν κουνώντας την ουρά τους πάνω κάτω και χρησιμοποιούν το ραχιαίο τους πτερύγιο για ισορροπία και τα πρόσθια πτερύγια ως πηδάλιο.
5. Τα μάτια τους είναι τέλεια προσαρμοσμένα για να βλέπουν καλά μέσα και έξω από το νερό.   Έχουν πολύ αναπτυγμένη ακοή και επικοινωνούν μεταξύ τους με διάφορους ήχους.
6. Η πιο δυνατή αίσθηση των δελφινιών είναι ο ηχοεντοπισμός. Παράγουν ήχους  οι οποίοι αντανακλώνται από τα αντικείμενα που συναντούν, προκαλώντας αντίλαλο από τον οποίο μπορούν να σχηματίσουν άριστη ηχητική «εικόνα»   του περιβάλλοντός τους. Ο ηχοεντοπισμός βοηθά τα δελφίνια να εντοπίσουν τα θηράματά τους, τους θηρευτές τους και για να βρίσκουν το δρόμο τους.   Οι ήχοι που εκπέμπουν (0,2 χιλιοκύκλους έως το φάσμα των υπερήχων, ~80 - 160 χιλιοκύκλους) παράγονται από τη ρινική κοιλότητα και όχι από τον λάρυγγα. 
7. Δεν έχουν καθόλου όσφρηση.  Η αίσθηση της γεύσης τους είναι πολύ πιο ευαίσθητη από του ανθρώπου.
8. Δεν κοιμούνται ποτέ! Κατά τη διάρκεια της νύχτας, το αριστερό και δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου ξεκουράζονται εναλλάξ, επιτρέποντας στο ζώο να παραμένει σε εγρήγορση έτσι ώστε να μπορεί να αναδύεται για να αναπνεύσει και να εκτελεί βασικές δραστηριότητες.
9. Πηδάνε έως 5 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας για να στριμώξουν κοπάδια ψαριών, για ερωτική επίδειξη ή απλά για διασκέδαση. 
10. Κολυμπάνε με ταχύτητα έως 30χιλ/ώρα. Μπορούν να καταδυθούν σε βάθος έως 250 μέτρα και να παραμείνουν κάτω από το νερό για 8-15 λεπτά.
11. Όταν ένα μέλος της ομάδας είναι άρρωστο ή τραυματισμένο, δύο άλλα δελφίνια το βοηθάνε να κρατηθεί στην επιφάνεια έως ότου να συνέλθει.
12. Το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας των δελφινιών είναι η Όρκα.

 

Τα δελφίνια στη μυθολογία
Το δελφίνι ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και αναφέρεται συχνά στην Ελληνική μυθολογία.
Ο θεός Απόλλων αφού πάλεψε με τον δράκο Πύθωνα, ίδρυσε το ναό  στους Δελφούς. Μετά πήρε τη μορφή ενός κοπαδιού δελφινιών και οδήγησε ένα χαμένο πλοίο. Οι ναύτες έκπληκτοι ορκίστηκαν να   υπηρετούν το ναό του Απόλλωνα και το μετονόμασαν σε Δελφούς  προς τιμή της μορφής που είχε πάρει.
Το πλοίο του Οδυσσέα είχε ως έμβλημα ένα δελφίνι, που ο ήρωας έβαλε από ευγνωμοσύνη, γιατί ένα δελφίνι είχε σώσει το γιο του Τηλέμαχο.
Το παλάτι της Κνωσού ήταν διακοσμημένο με αναπαραστάσεις δελφινιών.
Έχουν βρεθεί πολλά αρχαία νομίσματα και αγγεία που παριστάνουν δελφίνια.
Στην ιστορία του Αρίωνα του Λυρωδού, ο Ηρόδοτος γράφει ότι μια μέρα όπως γύριζε από ένα ταξίδι, το πλήρωμα τον απείλησε ότι θα τον ρίξει από το πλοίο για να του πάρει τα χρήματα.  Εκείνος ζήτησε σαν τελευταία χάρη να παίξει τη λύρα του. Ένα κοπάδι δελφινιών που το είχε μαγέψει η μουσική του τον έσωσε και τον μετέφεραν στη ράχη τους ως την ακτή.
Ο Θεός Διόνυσος μετέτρεψε σε δελφίνια τους πειρατές που του επιτέθηκαν και τους ανέθεσε να σώζουν τους ναυτικούς που κινδύνευαν.
Τα δελφίνια κουβαλούσαν τον Διόνυσο από και προς τον άλλο κόσμο.
Τα δελφίνια συνόδευαν πάντοτε τον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας, όταν ταξίδευε με το χρυσό του άρμα πάνω από τα κύματα.