Θαλάσσια Θηλαστικά
Ρινοδέλφινο

Βιότοπος: κυρίως σε παράκτιες περιοχές αλλά και σε πελάγη
Κύηση: Τα δελφίνια ζευγαρώνουν, γεννούν, θηλάζουν και μεγαλώνουν τα μικρά τους μέσα στο νερό. Η κύηση διαρκεί ~12 μήνες. Κατά τον τοκετό, το μωρό συνήθως βγαίνει με την ουρά. Τα νεογέννητα είναι περίπου 1 μέτρο και ζυγίζουν 11 - 12 κιλά. Το μικρό θηλάζει για περίπου 2 χρόνια. Στους 4 μήνες, το μικρό μπορεί να τρώει επίσης και ψάρι. Τα μικρά μένουν με τη μητέρα τους για 3 - 6 χρόνια.
Κοινωνική δομή: ομάδες 2 - 25 ατόμων. Ομάδες >1000 ατόμων έχουν επίσης καταγραφεί, όπως και μοναχικά αρσενικά. Διατηρούν ιεραρχίες. Είναι πολυγαμικά.
Βάρος: 650 κιλά max
Διαστάσεις: 4,1μ max
Πληθυσμός στη φύση: ~600.000
Διάρκεια ζωής: 25-35 χρόνια
Απειλές: Η αλλοίωση του φυσικού τους περιβάλλοντος, η αντιπαράθεση με τους ψαράδες, η ρύπανση της θάλασσας, η θανάτωσή τους (για τροφή ή δολώματα σε ορισμένες περιοχές), οι ιογενείς επιδημίες, η μεγάλη έκθεση σε τοξίνες, η εμπλοκή σε δίχτυα και η σύγκρουση με πλοία.
Κατηγορία κινδύνου IUCN: Μειωμένου ενδιαφέροντος
Γνωρίζετε ότι:
- Έχουν υδροδυναμικό σώμα, για γρήγορη κίνηση μέσα στο νερό εξαιτίας του εξαιρετικά απαλού και άτριχου δέρματός τους.
- Σε αντίθεση με τα άλλα θηλαστικά, έχουν μόνο ένα ρουθούνι, τον φυσητήρα, ο οποίος βρίσκεται στη κορυφή του κεφαλιού, από τον οποίο αναπνέουν. Έτσι, παρότι περνούν τον περισσότερο χρόνο κάτω από το νερό, ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν.
- Είναι θερμόαιμα με σωματική θερμοκρασία στους 36 - 37°C. Για να τη διατηρήσουν, το σώμα τους περιβάλλεται από μια παχιά επικάλυψη υποδόριου λίπους, το λιπόστρωμα. Επίσης έχουν ελεγχόμενη ροή αίματος από το εσωτερικό του σώματος προς την επιφάνεια, περιορίζοντας έτσι την απώλεια θερμότητας και επιπλέον μειώνουν τους καρδιακούς τους παλμούς σε 12 χτύπους το λεπτό. Το ραχιαίο πτερύγιο, τα πρόσθια πτερύγια και η ουρά βοηθούν στην αποβολή θερμότητας.
- Αντίθετα από τα ψάρια, τα δελφίνια κολυμπούν κουνώντας την ουρά τους πάνω κάτω και χρησιμοποιούν το ραχιαίο τους πτερύγιο για ισορροπία και τα πρόσθια πτερύγια ως πηδάλιο.
- Τα μάτια τους είναι τέλεια προσαρμοσμένα για να βλέπουν καλά μέσα και έξω από το νερό. Έχουν πολύ αναπτυγμένη ακοή και επικοινωνούν μεταξύ τους με διάφορους ήχους.
- Η πιο δυνατή αίσθηση των δελφινιών είναι ο ηχοεντοπισμός. Παράγουν ήχους οι οποίοι αντανακλώνται από τα αντικείμενα που συναντούν, προκαλώντας αντίλαλο από τον οποίο μπορούν να σχηματίσουν άριστη ηχητική «εικόνα» του περιβάλλοντός τους. Ο ηχοεντοπισμός βοηθά τα δελφίνια να εντοπίσουν τα θηράματά τους, τους θηρευτές τους και για να βρίσκουν το δρόμο τους. Οι ήχοι που εκπέμπουν (0,2 χιλιοκύκλους έως το φάσμα των υπερήχων, ~80 - 160 χιλιοκύκλους) παράγονται από τη ρινική κοιλότητα και όχι από τον λάρυγγα.
- Δεν έχουν καθόλου όσφρηση. Η αίσθηση της γεύσης τους είναι πολύ πιο ευαίσθητη από του ανθρώπου.
- Δεν κοιμούνται ποτέ! Κατά τη διάρκεια της νύχτας, το αριστερό και δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου ξεκουράζονται εναλλάξ, επιτρέποντας στο ζώο να παραμένει σε εγρήγορση έτσι ώστε να μπορεί να αναδύεται για να αναπνεύσει και να εκτελεί βασικές δραστηριότητες.
- Πηδάνε έως 5 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας για να στριμώξουν κοπάδια ψαριών, για ερωτική επίδειξη ή απλά για διασκέδαση.
- Κολυμπάνε με ταχύτητα έως 30χιλ/ώρα. Μπορούν να καταδυθούν σε βάθος έως 250 μέτρα και να παραμείνουν κάτω από το νερό για 8-15 λεπτά.
- Όταν ένα μέλος της ομάδας είναι άρρωστο ή τραυματισμένο, δύο άλλα δελφίνια το βοηθάνε να κρατηθεί στην επιφάνεια έως ότου να συνέλθει.
- Το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας των δελφινιών είναι η Όρκα.
Τα δελφίνια στη μυθολογία
Το δελφίνι ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και αναφέρεται συχνά στην Ελληνική μυθολογία.
Ο θεός Απόλλων αφού πάλεψε με τον δράκο Πύθωνα, ίδρυσε το ναό στους Δελφούς. Μετά πήρε τη μορφή ενός κοπαδιού δελφινιών και οδήγησε ένα χαμένο πλοίο. Οι ναύτες έκπληκτοι ορκίστηκαν να υπηρετούν το ναό του Απόλλωνα και το μετονόμασαν σε Δελφούς προς τιμή της μορφής που είχε πάρει.
Το πλοίο του Οδυσσέα είχε ως έμβλημα ένα δελφίνι, που ο ήρωας έβαλε από ευγνωμοσύνη, γιατί ένα δελφίνι είχε σώσει το γιο του Τηλέμαχο.
Το παλάτι της Κνωσού ήταν διακοσμημένο με αναπαραστάσεις δελφινιών.
Έχουν βρεθεί πολλά αρχαία νομίσματα και αγγεία που παριστάνουν δελφίνια.
Στην ιστορία του Αρίωνα του Λυρωδού, ο Ηρόδοτος γράφει ότι μια μέρα όπως γύριζε από ένα ταξίδι, το πλήρωμα τον απείλησε ότι θα τον ρίξει από το πλοίο για να του πάρει τα χρήματα. Εκείνος ζήτησε σαν τελευταία χάρη να παίξει τη λύρα του. Ένα κοπάδι δελφινιών που το είχε μαγέψει η μουσική του τον έσωσε και τον μετέφεραν στη ράχη τους ως την ακτή.
Ο Θεός Διόνυσος μετέτρεψε σε δελφίνια τους πειρατές που του επιτέθηκαν και τους ανέθεσε να σώζουν τους ναυτικούς που κινδύνευαν.
Τα δελφίνια κουβαλούσαν τον Διόνυσο από και προς τον άλλο κόσμο.
Τα δελφίνια συνόδευαν πάντοτε τον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας, όταν ταξίδευε με το χρυσό του άρμα πάνω από τα κύματα.
Φώκια η κοινή

Βιότοπος: Ακτές, κόλπους, ποτάμια και εκβολές. Βγαίνουν στην ξηρά για να αναπαραχθούν, να ξεκουραστούν και να αλλάξουν τρίχωμα.
Κύηση: ~11 μήνες, τα θηλυκά θηλάζουν τα μικρά μόνο για 3-4 εβδομάδες, 1 μικρό
Κοινωνική δομή: Στο νερό είναι μοναχικά αλλά στην ξηρά σχηματίζουν μεγάλες ομάδες. Το αρσενικό ζευγαρώνει με ένα ή μερικά θηλυκά.
Βάρος: Αρσενικά φτάνουν τα 150 κιλά, Θηλυκά φτάνουν τα 110 κιλά
Διαστάσεις: Αρσενικά φτάνουν τα 1,9μ, Θηλυκά φτάνουν τα 1,7μ
Πληθυσμός στη φύση: 610.000 - 640.000
Διάρκεια ζωής: 30-35 τα θηλυκά ζουν περισσότερο από τα αρσενικά
Απειλές: Εμπλοκή σε δίχτυα, υπερ-αλίευση, παράνομο κυνήγι, αδειοδοτημένη θανάτωσή τους για την προστασία των αλιευμάτων, (επιτρέπεται στην Αγγλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ), ιογενείς επιδημίες, πετρελαιοκηλίδες, χημική μόλυνση.
Κατηγορία κινδύνου IUCN: Μειωμένου ενδιαφέροντος
Γνωρίζετε ότι:
- Σε αντίθεση με τα δελφίνια, οι φώκιες εκπνέουν πριν καταδυθούν. Μπορούν να μείνουν κάτω από το νερό για περίπου 10 λεπτά και να φτάσουν σε βάθος 150 μέτρων ή και περισσότερο.
- Το μικρό μπορεί να κολυμπήσει και να καταδυθεί αμέσως μετά τη γέννησή του και η μητέρα συχνά το κουβαλά στην πλάτη της στο νερό.
- Έχουν καλή όραση μέσα και έξω από το νερό, πιθανόν ασπρόμαυρη και πολύ ανεπτυγμένη όσφρηση μόνο έξω από το νερό. Τα θηλυκά τη χρησιμοποιούν για να αναγνωρίζουν τα μικρά τους, και τα αρσενικά για να βρίσκουν τα θηλυκά σε οίστρο.
- Τα ευαίσθητα μουστάκια τους έχουν νευρικές ίνες και χρησιμεύουν για πλοήγηση και εύρεση θηραμάτων.
- Δεν έχουν εξωτερικά αυτιά. Έχουν μόνο μια οπή πίσω από τα μάτια και η ακοή τους είναι εξαιρετική. Προσδιορίζουν την προέλευση του ήχου με μεγάλη ακρίβεια κάνοντας κινήσεις σάρωσης με το κεφάλι τους.
- Τα πολλαπλά στρώματα λίπους παρέχουν μόνωση, πλευστότητα και αποθήκευση ενέργειας.
- Έχουν κοντή και πυκνή γούνα με μοναδικά σχέδια , όπως τα ανθρώπινα αποτυπώματα. Επίσης, έχουν αδένες στο δέρμα εκκρίνουν λάδι που προστατεύει τη γούνα.
- Για υδροδυναμικούς λόγους κανένα μέρος του σώματός τους δεν εξέχει. Ακόμα και τα γεννητικά τους όργανα είναι κρυμμένα σε πτυχή δέρματος.
- Τα πτερύγια είναι πολύ κοντά, καλύπτονται με γούνα και έχουν νύχια έως 5εκ. μήκος.
- Είναι προσαρμοσμένα για κολύμπι, αλλά όχι για περπάτημα.